ERETRIA XXV
Thierry Theurillat, Guy Ackermann, Marc Duret and Simone Zurbriggen, Les thermes du centre
Παραμελημένη για πολύ καιρό, η Ερέτρια της αυτοκρατορικής εποχής αναδείχθηκε πρόσφατα χάρη στην ανακάλυψη πολλών δημοσίων οικοδομημάτων και εμπορικών συνοικιών. Η αποκάλυψη των λουτρών στο κέντρο της πόλης, διεγείρει, ουσιαστικά, ζητήματα σχετικά με το βαθμό εκρωμαϊσμού του πολεοδομικού σχεδιασμού και του τρόπου ζωής γενικότερα. Στην παρούσα δημοσίευση παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των ανασκαφών που διενεργήθηκαν στα λουτρά από την Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή στην Ελλάδα, από το 2009 έως το 2014.
Το λουτρικό συγκρότημα, που οικοδομήθηκε μετά τα μέσα του 2ου αι. μ.Χ., είναι μεσαίου μεγέθους και ακολουθεί την παραδοσιακή κάτοψη των «ρωμαϊκών» λουτρών, με έναν προθάλαμο που δίνει πρόσβαση σε ένα μεγάλο αποδυτήριο με θρανία και ψηφιδωτό δάπεδο, μια αίθουσα ψυχρών λουτρών (frigidarium) εξοπλισμένη με έναν λουτήρα κρύου νερού και μια σειρά από χώρους που θερμαίνονται με υπόκαυστα: χλιαρό λουτρό (tepidarium), αίθουσα ξηράς εφίδρωσης (laconicum) και αίθουσα θερμού λουτρού (caldarium) με δύο λουτήρες για ζεστό νερό. Μία μικρή περίστυλη αυλή, δίπλα στο αποδυτήριο, χρησίμευε ως χώρος χαλάρωσης. Η εγκατάλειψη του λουτρικού συγκροτήματος τοποθετείται μετά τα μέσα του 3ου αι. μ.Χ., περίοδος κατά την οποία η Ελλάδα βιώνει εκτεταμένες αναταραχές, όπως αποδεικνύεται από έναν θησαυρό από 201 «Αντωνινιανά» νομίσματα, κρυμμένο στον αγωγό αποχέτευσης των λουτρών.
Οι κλίβανοι που βρίσκονταν κοντά στη λουτρική εγκατάσταση χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή ασβέστου κατά την ανοικοδόμηση των λουτρών. Οι κλίβανοι, όταν παροπλίστηκαν, χρησιμοποιήθηκαν για την απόρριψη άχρηστων αντικειμένων και η ανασκαφή τους απέδωσε πλήθος κινητών ευρημάτων που σχετίζονται, αναμφίβολα, με τη λειτουργία των λουτρών. Το σύνολο των ευρημάτων, κεραμικά και γυάλινα αγγεία, λυχνάρια, νομίσματα, αλλά και κατάλοιπα χλωρίδας και πανίδας αναλύονται από ειδικούς μελετητές.
Επίσης, η δημοσίευση περιλαμβάνει μια συνθετική παρουσίαση της Ερέτριας κατά την αυτοκρατορική εποχή και την ιστορική εξέλιξη της λειτουργίας των λουτρικών κατασκευών στην Ελλάδα.
Με τη συμβολή των Benoît Dubosson (ψηφιδωτά), Laureline Pop (γλυπτική), Marek Palaczyk (αμφορείς), Solange Bernstein (λύχνοι), Brigitte Demierre Prikhodkine (ασβεστοκάμινοι και γυαλί), Sofia Raszy και Benoît Pittet (μικροευρήματα), Marguerite Spoerri Butcher M. (νομίσματα), Τατιάνας Θεοδωροπούλου (θαλάσσια πανίδα), Άγγελου Γκοτσίνα (πανίδα), Εύης Μαργαρίτη και Clémence Pagnoux (αρχαιοβοτανική), Arnaud Coutelas (ανάλυση κονιαμάτων), Δέσποινας Κοντοπούλου, Ειρήνης Ζαναρίρι και Gwenaël Hervé (αρχαιομαγνητική χρονολόγηση).
2020, 2 τ. από 232 και 172 σελίδες, στα γαλλικά με περιλήψεις στα γαλλικά, γερμανικά, αγγλικά και ελληνικά, χαρτόδετο, 22×30εκ., πολλές έγχρωμες εικόνες. ΕΑΣΕ και Infolio συνεκδόσεις.
ISBN 978-2-88474-414-0 (print), 978-2-88474-348-8 (digital), DOI 10.5281/zenodo.4971978
Σχετικά με τους συγγραφείς
Ο Thierry Theurillat είναι Επιστημονικός Γραμματέας της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ελλάδα και υπεύθυνος της ανασκαφής του λουτρικού συγκροτήματος στο κέντρο της Ερέτριας από το 2009 έως το 2014.
Ο Guy Ackermann είναι μέλος της Γαλλικής Σχολής Αθηνών∙ είναι ο συγγραφές του τόμου σχετικά με την ελληνιστική κεραμική της Ερέτριας, της σειράς ERETRIA
.O Marc Duret έχει εξειδίκευση στα εμπορικά δίκτυα κατά τη ρωμαϊκή περίοδο.
Η Simone Zurbriggen μελετά τη ρωμαϊκή κεραμική της Ερέτριας στο πλαίσιο της διδακτορικής της διατριβής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας.
Περιεχόμενα και περίληψη